اگر ...

اگر نامه ام به نام توآغاز می شد، اگر دفترم با یک اشاره تو باز می شد،اگر دست هایم با نفس گرم تو گرم می شد، اگر

دلم با لخند تو نرم می شد، اگر پشت در های بسته نبودم و اگر از روزگار خسته نبودم باز می توانستم همسایه یاس

باشم یا همبازی پروانه ای با احساس باشم. اگر دیوار های سرد روبه رویم قد نمی کشیدند،اگر بادهای ولگرد سیبهایم

را از شاخه نمچیدند،اگر آرزوهای ریزو درشتم پر پر نمی شد، اگر گوش فلک کر نمی شد،اگر همه رود خانه ها آرام بودند

اگر زمین و زمان رام بودند،اگر دل دریایی ام سنگ نمی شد،باز می توانستم با ستاره ها تا صبح بیدار باشم یا عاشقانه

در حسرت دیدار باشم. اگر افتادن برگ را باور می کردم،اگر آمدن مرگ را باور می کردم،اگر از عشق غافل نمی شدم

اگر این همه عاقل نمی شدم،اگر تپش قلب تو را فراموش نمی کردم اگر فانوس های خاطره را خاموش نمی کردم

اگر با اتفاقی که افتاد نمی رفتم و اگر از یاد تو چون باد نمی رفتم باز می توانستم با تو آغاز شوم یا درون غنچه بمانم و

راز شوم. اگر کوچه های زندگی بن بست نبود،اگر دل ساده ام بت پرست نبود،اگر نیمه شب ها تو راصدا می کردم

اگر ازهمه جا بی خبر نمی شدم اگر بسته کاش و اما اگر نمی شدم باز می توانستم نام تو را بر زبان بیاورم یا لا اقل

دستی به سوی آسمان بیاورم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط غزاله در 23:31 | |